Poems by Varlam Shalamov
1949
1950
1952
1954
1955
- Alive not by bread alone...
- All that is human slips away...
- And so I keep going...
- Our court nightingale...
- Purple Honey
- They say we plough shallow...
«Słyszałem w parku, jak śpiewa kobieta. / Lecz ja, ja wpatrzyłem się w księżyc. I nigdy nie myślałem o śpiewaczce, / Księżyc w obłokach pokochałem. Piękny Bóg — byłem mu nie całkiem obcy — / Spojrzeniem mi się odwzajemnił. Ni drzew gałęzie, ani nietoperze / Mnie p...»
«Слушао сам из баште, жену која је певала, / Али ја, ја сам гледао у луну. И ја никад не помислих на ону што пева, / Луну у облацима заволевши. Нисам баш сасвим стран ја...»
«As a child, I liked big, / Honey-scented meadows, / Groves, dry grass, / And in the grass, bovine horns. Every wayside shrub shouted / To me: “I’m playing with you, / Pass me by carefully / And you shall know who I am!” Only the savage autumn wind, / Howling, would stop playing...»
«I loved the great meadows / and their honey scent / and clumps of trees, and dry grass / and bull’s horns in the grass. Every dusty bush along the road / shouted, “I’m playing with you! / Walk around me, watch out, / and you’ll see who I really am!” Only the fierce autumn win...»