«Nacht, straten, apotheek, lantaren, / Een zinloos schijnsel in de mist. / Al leef je nog eens twintig jaren — / Geen uitweg — alles is beslist. Je sterft en wordt opnieuw geboren, / Alles herhaalt zich vroeg of laat: / Rimpels in het kanaal bevroren, / Nacht, apotheek, lantaren, st»
«Nacht, straat, een apotheek, lantaren, / Een troebel en onzinnig licht. / Je leeft desnoods nog dertig jaren — / Geen uitweg en niets wijzigt zich. Je sterft en wilt opnieuw beginnen, / 't Herhaalt zich ál, in eendre maat: / Nacht, gracht, verijsde rimpelingen, / Lantaren, apotheek, ...»
«1. And with her only I sailed to ocean, / And with her only I left the shore, / And with her only I was far away, / And with her only I forgot my relatives... Oh, the red sail / In the green distance! / The black bugles, / On the dark shawl twinkling! And he is going from a gloomy lun...»
«1. Met haar ging ik de zee op, / Zag ik de kust verdwijnen, / Met haar zocht ik de verte, / Vergat ik al mijn naasten... O, zeil zo wit / Op groene baren! / Het zwarte git / Op donkre haren! En Christus moe het kruis te dragen, / Dat hem zo griefde, / Verlaat de duistere kapel... ...»