Er is, als de herfst amper is verschenen,
Een korte maar heerlijke tijd —
Alle dagen als door kristal beschenen,
En de avond een stralende heerlijkheid.
Waar eens de sikkel het koren luchtig deed vallen
Is het nu uitgestrekt en verlaten.
Alleen de spin weeft er nog zijn vallen,
Een schittering over stille paden.
In de lege lucht laat geen vogel zich horen.
De eerste winterstorm nog ver in 't verschiet,
Warm en zuiver is het azuur dat vliedt
Over de rustende voren...
Есть в осени первоначальной
Короткая, но дивная пора —
Весь день стоит как бы хрустальный,
И лучезарны вечера...
Где бодрый серп гулял и падал колос,
Теперь уж пусто всё — простор везде, —
Лишь паутины тонкий волос
Блестит на праздной борозде.
Пустеет воздух, птиц не слышно боле,
Но далеко еще до первых зимних бурь —
И льется чистая и теплая лазурь
На отдыхающее поле...
«Het lichtte. De nachtzuster zuchtte. En kuis / bedekte ze zich met een achteloos kruis; / ze klikte niet langer met pennen van staal. / De zaalwacht kwam langs met de arts van het huis. / De dode ging buiten uit zijn hospitaal. En al die tijd bracht ik met kaartspelen zoek, / of las uit g...»
«Aan de Dnjepr opgesteld, schoot men hem dood, / Broer was ver, zus hoorde niet het knallend lood. / Maar in Siberië viel reeds de eerste sneeuw / en een bleke man stond op, zei met een geeuw / ''k Voel het ijzer in mijn borst, een scherpe punt. / Kiev, Kiev, kijk eens even, als je kunt......»
«Tussen het kleine speelse grut / doet zij wat aan een kikker denken. / Haar dunne hemdje uit haar broek, / de plukken krullend rossig haar / op storm, haar mond, haar scheve tanden, / haar trekken veel te scherp en lelijk. / Twee kleine jongens kregen van / hun vader elk een nieuwe fie...»
«Ze gooit haar net in troebel water, / een linde werpt geheimenis, / en onze maagd ziet even later / de schubben van de schone vis. Beestachtig gaan ze zich te buiten, / hun staarten slaan naar alle kant, / om dan zich stil weer op te sluiten, / gewoon, lichtvoetig, transparant. Z...»