Er is, als de herfst amper is verschenen,
Een korte maar heerlijke tijd —
Alle dagen als door kristal beschenen,
En de avond een stralende heerlijkheid.
Waar eens de sikkel het koren luchtig deed vallen
Is het nu uitgestrekt en verlaten.
Alleen de spin weeft er nog zijn vallen,
Een schittering over stille paden.
In de lege lucht laat geen vogel zich horen.
De eerste winterstorm nog ver in 't verschiet,
Warm en zuiver is het azuur dat vliedt
Over de rustende voren...
Есть в осени первоначальной
Короткая, но дивная пора —
Весь день стоит как бы хрустальный,
И лучезарны вечера...
Где бодрый серп гулял и падал колос,
Теперь уж пусто всё — простор везде, —
Лишь паутины тонкий волос
Блестит на праздной борозде.
Пустеет воздух, птиц не слышно боле,
Но далеко еще до первых зимних бурь —
И льется чистая и теплая лазурь
На отдыхающее поле...