Aleksandr Blok
Cantaba unha moza no coro da igrexa...

Cantaba unha moza no coro da igrexa
Sobre todos os fatigados en terras alleas,
Sobre todos os barcos que partiron á mar,
Sobre todos os que esqueceron a súa alegría.

Tal cantaba a súa voz, que voaba ata a cúpula,
E un raio brillaba sobre os seus ombros brancos,
E todos os da escuridade contemplaban e escoitaban
Cantar o branco vestido baixo o raio.

E a todos parecía que ía regresar a alegría,
Que nunha tranquila baía estarían todos os barcos,
Que no estranxeiro as xentes fatigadas
Atoparían unha vida benaventurada.

E a voz era doce, e o raio era tenue,
E só no alto, onda as portas do iconostasio,
Partícipe dos misterios choraba un neno
Por aqueles que non regresarán máis.

Lourenzo Maroño, Elena Sherevera

Александр Блок
Девушка пела в церковном хоре...

Девушка пела в церковном хоре 
О всех усталых в чужом краю, 
О всех кораблях, ушедших в море, 
О всех, забывших радость свою.

Так пел ее голос, летящий в купол, 
И луч сиял на белом плече, 
И каждый из мрака смотрел и слушал, 
Как белое платье пело в луче.

И всем казалось, что радость будет, 
Что в тихой заводи все корабли, 
Что на чужбине усталые люди 
Светлую жизнь себе обрели

И голос был сладок, и луч был тонок, 
И только высоко, у царских врат, 
Причастный тайнам, — плакал ребенок 
О том, что никто не придет назад.

Стихотворение Александра Блока «Девушка пела в церковном хоре...» на галисийском.
(Alexander Blok in galician).