«Ik ben gestorven en jij leeft. / De wind wiegt alles klagelijk, / als hij het huis, het bos omgeeft. / Niet elke den afzonderlijk, / maar alle bomen deinen mee / de ganse verte, weids en groot, / als rompen van een vissersvloot / op 't vlakke water van de ree. / Het is geen ko...»
«Ik wist, ik droom in jou, / 'k lag wakker, zo kwam dat. / Een lichtje, vaag en blauw, / verlichtte heel mijn pad. Je zag een protserig paleis, / heel wit, met tuinen eromheen / het hekwerk bracht je van de wijs, / om elk bordes, van schreeuwend steen. Op goed geluk liep je maar door, /...»
«— She’s at the riverbed, in algae, covered / With weeds... She went to sleep there, / But there’s no dream there, as it happens. / — But I loved her, / Loved more than forty thousand brothers / Ever could have loved! / — Hamlet...»
«— She's — She's in the riverbed, in algae / And weeds...She went to them / To sleep, — but there's no sleep there, either! / — But she's the one I loved / Like forty thousand brothers / Couldn't love! / — Hamlet! / She's in the riverbed, ...»