Սպասիր ինձ և ես կգամ,
Բայց շատ սպասիր,
Երբ անձրևն է դեղնած անգամ,
Թախծոտ ու անսիրտ:
Սպասիր, երբ ձյուն է մաղում
Երբ շոգ է ու տապ,
Երբ շատերն են ինձ մոռանում
Շուտ ու հապշտապ։
Սպասիր, երբ հեռուներից
Նամակներ չկան,
Երբ հոգնել են սպասումից
Մոտիկ, բարեկամ:
Սպասիր ինձ և ես կգամ,
Չափսոսաս բարին,
Նրանց, ում ասել է չկամ
Իր գցած գարին...
Թող հասկանան ուստր ու մայր,
Որ չկամ արդեն,
Ընկերներս թող որ գան
Գուխը կախեն,
Դատարկեն դառը գինին
Ողորմաթասի...
Սպասի'ր, բաժակդ դի'ր,
Հիշի'ր իմ մասին:
Սպասիր ինձ և ես կգամ
Մահին դեմ այդ սին,
"Բախտն է բերել", թող անկամ
Չսպասողն ասի,
Չհասկանան թող նրանք,
Որ արհավիրքից
Քո սպասումն է միայն
Պահպանել միշտ ինձ։
Ո՞նց փրկվեցի, կիմանանք
Միայն ես ու դու,
Պարզապես ինձ շատ էր թանկ
Սպասումը քո...
Жди меня, и я вернусь.
Только очень жди,
Жди, когда наводят грусть
Желтые дожди,
Жди, когда снега метут,
Жди, когда жара,
Жди, когда других не ждут,
Позабыв вчера.
Жди, когда из дальних мест
Писем не придет,
Жди, когда уж надоест
Всем, кто вместе ждет.
Жди меня, и я вернусь,
Не желай добра
Всем, кто знает наизусть,
Что забыть пора.
Пусть поверят сын и мать
В то, что нет меня,
Пусть друзья устанут ждать,
Сядут у огня,
Выпьют горькое вино
На помин души...
Жди. И с ними заодно
Выпить не спеши.
Жди меня, и я вернусь,
Всем смертям назло.
Кто не ждал меня, тот пусть
Скажет: — Повезло.
Не понять, не ждавшим им,
Как среди огня
Ожиданием своим
Ты спасла меня.
Как я выжил, будем знать
Только мы с тобой, —
Просто ты умела ждать,
Как никто другой.