Ivan Toergenjev
Onderweg

Ochtend vol nevelig grijs, zoals meerdere,
akkers vol smart, door een sneeuwgod bezeten,
tegen je zin denk je terug aan het eerdere,
zie je het weer, dat gezicht half vergeten.

Denk je terug aan je gloedvolle woorden,
gulzige blikken, de hare zo schuchtere,
eerste ontmoeting en laatste akkoorden,
lieflijke stem, haar zo zachte en nuchtere.

Beelden van afscheid, die wrang je gevielen,
andere, ver en nabij, die vaag schemeren,
luisterend naar het gemurmel der wielen,
peinzende opziend naar eindloze hemelen.

Arie Van Der Ent

Иван Тургенев
В дороге

Утро туманное, утро седое,
Нивы печальные, снегом покрытые,
Нехотя вспомнишь и время былое,
Вспомнишь и лица, давно позабытые.

Вспомнишь обильные страстные речи,
Взгляды, так жадно, так робко ловимые,
Первые встречи, последние встречи,
Тихого голоса звуки любимые.

Вспомнишь разлуку с улыбкою странной,
Многое вспомнишь родное далекое,
Слушая ропот колес непрестанный,
Глядя задумчиво в небо широкое.

Стихотворение Ивана Тургенева «В дороге» на голландском.
(Ivan Turgenev in dutch).