Blue, the color of the skies,
Was the first I recognized
Blue, its mystery beguiled
The pure senses of a child.
Even now, when I am close
To my infinite repose,
When my final debts are due,
My devotion is to blue.
Blue — I see a magic spell
In your eyes — those two bluebells;
Their depth is a delight
Like the azure of the tide.
It's the color of my dreams,
Of elusive starry streams,
It has flown around the Earth
Since the moment of her birth.
And my soul will be immersed
In the cyan universe.
When they say the last farewell
To my mundane mortal shell.
Snowflakes fall from hazy skies
Turning into thin blue ice;
It will make a glossy frame
On the tomb around my name.
Цвет небесный, синий цвет,
Полюбил я с малых лет.
В детстве он мне означал
Синеву иных начал.
И теперь, когда достиг
Я вершины дней своих,
В жертву остальным цветам
Голубого не отдам.
Он прекрасен без прикрас.
Это цвет любимых глаз.
Это взгляд бездонный твой,
Напоенный синевой.
Это цвет моей мечты.
Это краска высоты.
В этот голубой раствор
Погружен земной простор.
Это легкий переход
В неизвестность от забот
И от плачущих родных
На похоронах моих.
Это синий негустой
Иней над моей плитой.
Это сизый зимний дым
Мглы над именем моим.
___
ნიკოლოზ ბარათაშვილი
(Nikoloz Baratashvili)
ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს,
პირველად ქმნილსა ფერს
და არ ამქვეყნიურს,
სიყრმითგან ვეტრფოდი.
და ახლაც, როს სისხლი
მაქვს გაციებული,
ვფიცავ მე — არ ვეტრფო
არ ოდენ ფერსა სხვას.
თვალებში მშვენიერს,
ვეტრფი მე ცისა ფერს;
მოსრული იგი ცით
გამოკრთის სიამით.
ფიქრი მე სანატრი
მიმიწევს ცისა ქედს,
რომ ეშხით დამდნარი
შევერთო ლურჯსა ფერს.
მოვკვდები — ვერ ვნახავ
ცრემლსა მე მშობლიურს, —
მის მაცვლად ცა ლურჯი
დამაფრქვევს ცვარს ციურს!
სამარეს ჩემსა როს
გარს ნისლი მოეცვას, —
იგიცა შესწიროს
ციაგმა ლურჯსა ცას!
1841 წ.
«2. To give you all... but no, it has all been squeezed / into rhyme and rows... The heart is more! / I am afraid that for such small misfortune / The whole of Racine and Shakespeare is not enough! "And all wept, and supposing the blood hurts... / And all wept, and suppose among the roses ...»
«8. Patiently, as one splits gravel, / Patiently, as one awaits death / Patiently, as news mature, / Patiently, as one cherishes revenge — I will wait for you (with fingers clenched — / As a monarch waits for the hostage) / Patiently, as one awaits rhymes / Patiently, as one bites o...»
«Those condemned to their last rags / Cover (not their mouth, not their cheeks!..) / Oh, are you not exceeding your powers / Orpheus, while descending into Hades? Those giving up their last connection to / Earth... On a bed of lies / I have committed a great dishonesty in contemplating —...»
«Between us a double-edged knife / I swore — in my thoughts to put it there... / But sometimes there are — passionate sisters! / But sometimes there is brotherly passion! But this is like a touch of / The prairie in the wind, an abyss on the lips / A blow... Sword, protect us two / ...»