Դուռս կիսաբաց է,
Բուրում է լորին թաց...
Սեղանին ձեռնոց է
Ու մտրակ մոռացված:
Լամպի լույս դեղնածիր...
Շրշյուններ են հասնում:
Ինչու՞ դու գնացիր,
Ես չեմ հասկանում...
Վաղը պարզ ու զվարթ
Օր կբացվի կրկին:
Գեղեցիկ է կյանքն, արդ,
Խոհեմ եղիր, սիրտ իմ:
Զարկում ես խուլ, կամաց –
Դու հոգնել ես կարգին...
Գիտե՞ս, կարդացել եմ,
Որ անմահ է հոգին:
Дверь полуоткрыта,
Веют липы сладко…
На столе забыты
Хлыстик и перчатка.
Круг от лампы желтый…
Шорохам внимаю.
Отчего ушел ты?
Я не понимаю…
Радостно и ясно
Завтра будет утро.
Эта жизнь прекрасна,
Сердце, будь же мудро.
Ты совсем устало,
Бьешься тише, глуше…
Знаешь, я читала,
Что бессмертны души.