Liefde krijgt ieder individu
mee vanaf de geboorte.
Maar tussen verplichtingen enzovoort
om den brode
en meer van die
daaglijkse noden
versteent 's harten grond tot de bodem.
Het hart kreeg een lijf aan,
het lijf weer een hemd.
En kon het daarbij nou maar blijven! —
maar nee,
een gek
verzint de manchet
en zijn front moet van stijfsel stijfstaan.
Opeens — niet meer twintig —
zij aan de crème en de rimmel,
hij aan het zwemmen en trimmen.
Maar té laat.
Door rimpels vermeerdert de huid.
De liefde bloeit,
bloeit uit —
en verschimmelt.
(из поэмы «Люблю»)
Любовь любому рождённому дадена, —
но между служб,
доходов
и прочего
со дня нá день
очерствевает сердечная почва.
На сердце тело надето,
на тело — рубаха.
Но и этого мало!
Один —
идиот! —
манжеты наделал
и груди стал заливать крахмалом.
Под старость спохватятся.
Женщина мажется.
Мужчина по Мюллеру мельницей машется.
Но поздно.
Морщинами множится кожица.
Любовь поцветёт,
поцветёт —
и скукожится.